Projekt „NAUKOLATEK – Nastoletni Naukowiec Finger3D”
Nowy rozwój technologiczny podnosi poważne obawy dotyczące bezpieczeństwa systemów biometrycznych. Drukowane odciski palca w 3D są coraz bardziej dostępne i skuteczne, co otwiera drogę dla potencjalnych oszustw. Organizacje zajmujące się bezpieczeństwem danych i ochroną prywatności apelują o podjęcie działań ostrożnościowych w celu zabezpieczenia systemów biometrycznych przed tego rodzaju atakami.
Technologia biometryczna, oparta na odciskach palców, długo była uważana za niezawodną i bezpieczną metodę identyfikacji. Jednak ostatnie badania przeprowadzone przez ekspertów z zakresu cyberbezpieczeństwa wykazały, że drukowane odciski palca w 3D mogą być wykorzystane do oszukiwania systemów biometrycznych.
Technologia drukowania odcisków palca w 3D umożliwia oszustom wytworzenie trójwymiarowej repliki prawdziwego odcisku palca. Dzięki coraz bardziej dostępnym drukarkom 3D i oprogramowaniu do modelowania, proces ten staje się stosunkowo prosty i niedrogi. Oszuści mogą skorzystać z dostępnych zdjęć odcisków palców, na przykład z mediów społecznościowych, lub z powierzchni, z których można odczytać odciski palców, takich jak szklane powierzchnie.
W rezultacie oszuści, posiadając drukowany odcisk palca w 3D, mogą z łatwością omijać systemy biometryczne, które polegają na tej metodzie identyfikacji. Mogą oszukać czytniki linii papilarnych, które wykorzystują odciski palców do uwierzytelniania i dostępu do różnych systemów, w tym do prywatnych danych, systemów płatności czy zabezpieczonych budynków.
Jak potencjalnie może drukowanie 3D wpłynąć na systemy uwierzytelniania? Uczniowie z klasy cyberbezpieczństwa w ramach realizowanych badań tworzą prototypy odcisków i analizują ich skuteczność w systemach biometrycznych. Działanie jest realizowane w ramach projektu Politechniczna Sieć VIA CARPATIA im. Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego we współpracy z Politechniką Rzeszowską. Tytuł projektu Wpływ technologii druku 3D na odwzorowywanie odcisków palców Finger3D.
Opiekunem projektu jest mgr Bożena Leniart oraz dr inż. Mariusz Nycz, który pełni rolę koordynatora projektu z Politechniki Rzeszowskiej.
Bożena Leniart